Αναμφίβολα, ένα πρόβλημα που δημιουργείται με το δεύτερο lockdown είναι οι κοινωνικές συναναστροφές.
Ο Παύλος Χρηστίδης αναφέρθηκε στο θέμα με ανάρτηση του στα κοινωνικά δίκτυα :
Το γεγονός ότι μπαίνουμε σε μια νέα καραντίνα έχοντας ήδη διανύσει αρκετούς μήνες οικονομικής και ψυχολογικής πίεσης από την εμφάνιση του ιού, θα πρέπει να μας κάνει να προσεγγίσουμε πλέον με διαφορετικό τρόπο κάποια πράγματα.
Υπάρχουν πολλές οικίες που κατοικούνται από μεμονωμένους ενήλικες και για τους οποίους η καραντίνα και η κοινωνική απομόνωση έχει πολύ πιο έντονες ψυχολογικές συνέπειες.
Επίσης υπάρχουν πολίτες που αν και βρίσκονται σε συντροφική σχέση μεταξύ τους, κατοικούν για διάφορους λόγους σε διαφορετικές εστίες.
Τέλος, υπάρχουν και μονογονεϊκές οικογένειες που δύναται να χρήζουν πρόσθετης ψυχολογικής και όχι μόνο, υποστήριξης από τρίτα άτομα. Για αυτό το λόγο, θα πρέπει σε σύντομο χρονικό διάστημα να υπάρξει μέριμνα, ώστε τουλάχιστον για τους πολίτες των ανωτέρω κατηγοριών σε πρώτη φάση, να μπορέσει να συγκροτηθεί αυτό που περιγράφεται στη Βρετανία ως «κοινωνική φυσαλίδα» (social bubble), όπου θα ορίζεται από τους ενδιαφερόμενους ένα νοικοκυριό στο οποίο θα επιτρέπεται η άμεση κοινωνική διάδραση ή και επίσκεψη και διαμονή στους χώρος του, χωρίς προϋποθέσεις. Παρόμοιο μέτρο αξίζει να σημειώσουμε ότι εφαρμόζεται επίσης και στο Βέλγιο.
